در این فایل باید مشخص شود که چه پورتی به عنوان پورت پشتی قرار داده شده است. بنابراین قطعه کد زیر باید در این فایل ویرایش شود.
(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت nefo.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))
Backend default }
.host=”۱۲۷٫۰٫۰٫۱”;
.port=”۸۰۸۰”;
{
حال باید تنظیمات انجین ایکس را انجام دهیم و پورت پیش فرض آن را از ۸۰ به ۸۰۸۰ تغییر دهیم. برای این کار فایل زیر را باز کنید.
Sudo nano /etc/nginx/sites-available/default
سپس در خط زیر تغییرات را اعمال کنید.
Server}
Listen 127.0.0.1:8080; #listen for ipv4; this line is default and implied
و بعد از آن این دستور را اجرا کنید.
Sudo rm /etc/nginx/sites-enabled/default
اکنون تمام تغییرات لازم داده شد و باید سرویس های وارنیش و انجین ایکس راه اندازی مجدد شود]۲۶ [.
Sudo service nginx restart
Sudo service varnish restart
۳-۵ نصب نرم افزارهای مدیریت محتوا
سیستم مدیریت محتوای وب که با نام اختصاری دبلیو سی ام اس[۱۹۲] شناخته میشود، یک سیستم نرمافزاری است که ابزارهای از پیش آمادهای برای نوشتن مطالب، درج تصاویر و پیوندها و بهطور کلی مدیریت یک یا چند وبسایت دارد و به کاربران اجازه میدهد حتی با دانشی اندک در زمینهی زبانهای برنامهنویسی وب یا زبانهای نشانهگذاری، محتوای وبسایت خود را به سادگی ایجاد و مدیریت کنند.
یک سیستم مدیریت محتوای وب قوی، امکان مشارکت چندین نویسنده را برای مدیریت نوشتهها، اسناد و خروجیها در یک وبسایت فراهم میکند. بیشتر سیستمهای مدیریت محتوای وب، از یک مخزن محتوا یا پایگاهداده برای ذخیرهکردن محتوای صفحه، ابردادهها و اطلاعات دیگری که ممکن است برای سیستم لازم باشد استفاده میکنند و لایهی ارائه (نزدیکترین لایه به رابط کاربری) نیز، محتوای وبسایت را بر اساس مجموعهای از قالبها، که اغلب از نوع فایلهای اکس اس ال تی[۱۹۳] هستند، برای بازدیدکنندگان نمایش میدهد.
بیشتر سیستمها برای بهبود عملکرد خود از ذخیرهی سمت سرور استفاده میکنند. این کار زمانی بهتر است که سیستم مدیریت محتواب وی اغلب بدونتغییر باقی میماند ولی بازدیدها به طور منظم رخ میدهند. مدیریت سیستم نیز معمولاً از طریق رابطهای مبتنی بر مرورگر وب انجام میشود.
سیستم مدیریت محتوای وب به کاربران غیرفنی اجازه میدهد با کمی آموزش، وبسایت خود را تغییر دهند. این سیستمها معمولاً نیاز به یک مدیر سیستم و یا یک توسعهدهندهی وب (برای راهاندازی و افزودن ویژگیها) دارند، اما در درجهی اول، ابزاری برای افراد غیرفنی به شمار میروند تا با بهره گرفتن از آن بتوانند وبسایت خود را نگهداری و مدیریت کنند.
۳-۵-۱ قابلیت های سیستم های مدیریت محتوا
سیستم مدیریت محتوای وب برای کنترل مجموعهای پویا از مواد وب، شامل اسناد اچ تی ام ال، تصاویر و دیگر اشکال رسانه به کار میرود، سیستمهای مدیریت محتوا با امکاناتی که در اختیار کاربر قرار میدهند، کنترل و ویرایش و مدیریت جداول زمانی را آسان میکنند. یک سیستم مدیریت محتوای وب به طور معمول ویژگیهای زیر را دارد.
قالبهای خودکار: ایجاد قالبهای خروجی استاندارد(معمولا اچ تی ام ال و اکس ام ال) که میتواند به طور خودکار برای محتوای جدید و موجود به کار رود، اجازه میدهد ظاهر تمام مطالب از یک مکان مرکزی تغییر کند.
کنترل دسترسی: بعضی سیستمهای مدیریت محتوای وب از گروههای کاربری پشتیبانی میکنند. گروههای کاربری اجازه میدهند چگونگی تعامل کاربران ثبتنامشده با سایت را مدیریت کنید. دسترسی به یک صفحه در سایت میتواند منحصراً برای یک یا چند گروه باشد. این یعنی به یک کاربر ناشناس (کسی که وارد سیستم نشده)، یا کاربری که وارد شده اما در گروهی که یک صفحه منحصراً در دسترس آن است، عضویت ندارد، اجازهی دسترسی داده نخواهد شد.
گسترش قابلقیاس: توانایی توسعهی یک پیادهسازی (نصب بر روی یک سرور) در دامنههای مختلف، بسته به تنظیمات سرور، در بسیاری سیستمهای مدیریت محتوای مدرن وجود دارد. همچنین این سیستمهای مدیریت محتوا ممکن است بتوانند میکروسایت/وبپورتالهایی در یک سایت اصلی ایجاد کنند.
سادگی ویرایش محتوا: معمولاً وقتی محتوا از ارائه تصویری یک سایت جدا میشود، راحتتر و سریعتر ویرایش و اداره میشود. بیشتر نرمافزارهای مدیریت محتوای وب شامل ابزارهای دبلیو وای جی/دبلیو وای اس[۱۹۴] هستند که به کاربران غیرفنی امکان ایجاد و ویرایش محتوا را میدهد.
مجموعهویژگیهای قابلقیاس: بیشتر نرمافزارهای مدیریت محتوای وب شامل پلاگین یا ماژولهایی هستند که به راحتی نصب میشوند تا قابلیتهای یک سایت را توسعه دهند.
استانداردهای ارتقاء وب: سیستمهای مدیریت محتوای وب فعال، معمولاً آپدیتهای منظمی دریافت میکند که شامل مجموعهویژگیهای جدیدی است و سیستم را مطابق با استانداردهای رایج وب به روز نگه میدارد.
مدیریت گردشکار: گردشکار فرایند ایجاد چرخهای از وظایف متوالی و موازی است که باید در سی ام اس[۱۹۵] انجام شود. مثلاً، یک یا چند تولیدکنندهی محتوا میتواند گزارشی را ارائه کند، اما این گزارش، تا زمانی که یک ویراستار آن را اصلاح و سردبیر آن را تصویب نکند، منتشر نخواهد شد.
همکاری: نرمافزار سی ام اس ممکن است به صورت یک پلتفرم همکاری عمل کند که امکان بازیابی و کار روی محتوا را توسط یک یا چند کاربرد مجاز فراهم میآورد. تغییرات میتواند برای انتشار، ردیابی و تصویب باشد یا نادیده گرفته شده و به نسخههای قدیمی رجوع شود. دیگر اشکال پیشرفتهی همکاری به چندین کاربر اجازه میدهد به صورت همزمان در یک جلسهی همکاری، در یک صفحه تغییر (یا نظر) بدهند.
نمایندگی: بعضی نرمافزارهای سی ام اس به گروههای متفاوت کاربری امتیازات محدودی بر روی محتوای خاصی در یک وبسایت اعطا میکنند، که مسئولیت مدیریت محتوا را گسترش میدهد.
مدیریت اسناد: نرمافزار سی ام اس ابزاری برای مدیریت مشارکتی چرخهی عمر یک سند، از زمان ایجاد، در طول بازبینیها، انتشار، بایگانی و امحای سند، فراهم میکند.
مجازیسازی محتوا: نرمافزار سی ام اس ابزاری فراهم میکند که به هر کاربر اجازه میدهد در یک کپی مجازی از کل یک وبسایت، مجموعهی اسناد و/یا پایگاه کد کار کنند. به این ترتیب تغییرات در منابع چندگانهی به هم وابسته، قبل از واگذاری محتوا مشاهده و یا اجرا میشود.
بهاشتراکگذاری محتوا: نرمافزار سی ام اس اغلب از طریق تولید فیدهای دادهای آر اس اس[۱۹۶] و اتم[۱۹۷] در توزیع محتوا به سیستمهای دیگر یاری میرساند. همچنین ممکن است به عنوان بخشی از فرایند گردشکار، وقتی به روز رسانی صورت گرفته باشد، برای کاربران ایمیل بفرستند.
چندزبانه بودن: توانایی نمایش محتوا به زبانهای گوناگون.
نسخهها: نرمافزار سی ام اس نیز ممکن است مثل سیستمهای مدیریت اسناد، اجازهی فرایند نسخهگذاری را بدهد، که از طریق آن، صفحات داخل یا بیرون دبلیو سی ام اس چک میشوند، و همچنین کاربران مجاز میتوانند نسخههای قبلی را بازیابی و از یک نقطهی انتخابشده کار خود را ادامه دهند.
۳-۵-۲ انواع سیستم های مدیریت محتوای وب
سه نوع عمده از دبلیو سی ام اس وجود دارد: پردازش آفلاین، پردازش آنلاین و سیستمهای دوگانه. این اصطلاحات الگوی گسترش دبلیو سی ام اس را در شرایطی توصیف میکنند که قالبهای ارائه برای ارائه وبسایت از محتوای ساختیافته به کار میروند.
پردازش آفلاین: این سیستمها، گاهی به عنوان «ژنراتورهای ایستای سایت» شناخته میشوند، تمام محتوا را پیشپردازش میکنند و اجرای قالبها را قبل از انتشار برای ایجاد صفحات وب بر عهده دارند. از آنجایی که سیستمهای پیشپردازشگر برای اجرای قالبها در زمان درخواست، نیازی به سرور ندارند، ممکن است صرفاً به عنوان ابزار طراحی وجود داشته باشند.
پردازش آنلاین: این سیستمها قالبها را بر اساس تقاضا اجرا میکنند. کدهای اچ تی ام ال ممکن است زمانی تولید شود که کاربر از یک سایت دیدن کند یا آن را از بین صفحات ذخیره شده در وب، بیرون کشیده باشد.
بیشتر دبلیو سی ام اس های منبع باز قابلیت پشتیبانی از افزونهها را دارند، که شامل قابلیتهای گسترشیافتهای است از جمله انجمن، وبلاگ، ویکی، فروشگاه وب، گالری عکس، مدیریت تماس و… . این ها اغلب ماژول، گره، ویجت[۱۹۸]، افزونه یا ضمیمه نامیده میشوند. افزونهها ممکن است مبتنی بر مدل منبعباز یا خرید مجوز باشند.
سیستم های ترکیبی: بعضی سیستمها رویکردهای آفلاین و آنلاین را ترکیب میکنند. بعضی سیستمها به جای کدهای ایستای اچ تی ام ال، کدهایی قابلاجرا مینویسند (مانند جی اس پی، ای اس پی، پی اچ پی، صفحات پرل)، بنابراین دیگر لازم نیست خود سیستم مدیریت محتوا روی هر سرور وب مستقر شود. سیستمهای دوگانه دیگر در هر دو حالت آنلاین و آفلاین کار میکنند.
۳-۵-۳ مزایای سیستم های مدیریت محتوا
هزینهی پایین: بعضی سیستمهای مدیریت محتوا رایگان هستند، مانند دروپال، تایپو۳[۱۹۹]، جوملا و ووردپرس. بعضیهای دیگر ممکن است با توجه به هزینهی اشتراک مقرون به صرفه باشند. اگرچه ممکن است هزینهی اشتراک گران باشد، متحمل نشدن هزینهی استخدام تماموقت توسعهدهندگان میتواند هزینهی کل را کاهش دهد. همچنین میتوان بر اساس نیاز، برای بسیاری از سیستمهای مدیریت محتوا نرمافزار خریداری کرد.
سفارشیسازی آسان: یک طرح عمومی که ایجاد میشود، صفحههایی میسازد که زمینه و طراحی مشابهی دارند، کد زیادی وجود ندارد. بسیاری ابزارهای سیستم مدیریت محتوا از سیستم کشیدن و رها کردن آژاکس برای طراحی حالتهای خود استفاده میکنند، که این امر ایجاد نرمافزارهای نهایی سفارشی را برای کاربران مبتدی آسان میکند.